ἐντόπιος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἐντόπιος τὸ ἐντόπιον
      γενική τοῦ/τῆς ἐντοπίου τοῦ ἐντοπίου
      δοτική τῷ/τῇ ἐντοπίῳ τῷ ἐντοπίῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἐντόπιον τὸ ἐντόπιον
     κλητική ὦ! ἐντόπιε ἐντόπιον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἐντόπιοι τὰ ἐντόπιᾰ
      γενική τῶν ἐντοπίων τῶν ἐντοπίων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἐντοπίοις τοῖς ἐντοπίοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἐντοπίους τὰ ἐντόπιᾰ
     κλητική ὦ! ἐντόπιοι ἐντόπιᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἐντοπίω τὼ ἐντοπίω
      γεν-δοτ τοῖν ἐντοπίοιν τοῖν ἐντοπίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐντόπιος < ἐν- + τόπ(ος) + -ιος[1]

Επίθετο

ἐντόπιος, -ος, -ον

Παράγωγα
  • ἐντόπιοι (πληθυντικός)

Συγγενικά
  • ἔντοπος
  • → δείτε τις λέξεις ἐν και τόπος

Αναφορές
  1. ντόπιος - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.