ἄρταμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

 πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἄρταμος οἱ ἄρταμοι
      γενική τοῦ ἀρτάμου τῶν ἀρτάμων
      δοτική τῷ ἀρτάμ τοῖς ἀρτάμοις
    αιτιατική τὸν ἄρταμον τοὺς ἀρτάμους
     κλητική ! ἄρταμε ἄρταμοι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀρτάμω
γεν-δοτ τοῖν  ἀρτάμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄρταμος < λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἄρταμος, -ου αρσενικό

  1. (επάγγελμα) σφαγέας, χασάπης, μάγειρας
      5ος/4ος πκε αιώνας Ξενοφῶν, Κύρου Παιδεία, 2, 2.4 @scaife.perseus
    καὶ ὁ ἄρταμος οἰόμενος αὐτὸν οὐδὲν ἔτι δεῖσθαι ὄψου, ᾤχετο παραφέρων πρὶν λαβεῖν αὐτὸν ἕτερον.
  2. (μεταφορικά) φονιάς
      4ος/3ος πκε αιώνας Λυκόφρων ο Χαλκιδεύς, Ἀλεξάνδρα, 797, @scaife.perseus
    κέλωρ δὲ πατρὸς ἄρταμος κληθήσεται,
      4ος/3ος πκε αιώνας Λυκόφρων ο Χαλκιδεύς, Ἀλεξάνδρα, 236, @scaife.perseus
    ᾧ δὴ πιθήσας στυγνὸς ἄρταμος τέκνων,

Συγγενικά

Πηγές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.