ἄλειμμα

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ἄλειμμᾰ τὰ ἀλείμμᾰτᾰ
      γενική τοῦ ἀλείμμᾰτος τῶν ἀλειμμᾰ́των
      δοτική τῷ ἀλείμμᾰτῐ τοῖς ἀλείμμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ ἄλειμμᾰ τὰ ἀλείμμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! ἄλειμμᾰ ἀλείμμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀλείμμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  ἀλειμμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄλειμμα < ἀλείφ(ω) + -μα
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: άλειμμα

Ουσιαστικό

ἄλειμμα ουδέτερο

  1. άλειμμα
  2. αλοιφή

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.