ἄειλος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἄειλος τὸ ἄειλον
      γενική τοῦ/τῆς ἀείλου τοῦ ἀείλου
      δοτική τῷ/τῇ ἀείλῳ τῷ ἀείλῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἄειλον τὸ ἄειλον
     κλητική ὦ! ἄειλε ἄειλον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἄειλοι τὰ ἄειλᾰ
      γενική τῶν ἀείλων τῶν ἀείλων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀείλοις τοῖς ἀείλοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀείλους τὰ ἄειλᾰ
     κλητική ὦ! ἄειλοι ἄειλᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀείλω τὼ ἀείλω
      γεν-δοτ τοῖν ἀείλοιν τοῖν ἀείλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄειλος < ἄ- στερητικό + -ειλος < εἵλη (η ζεστασιά του ήλιου)

Επίθετο

ἄειλος, -ος, -ον

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.