ἄδραστος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἄδραστος τὸ ἄδραστον
      γενική τοῦ/τῆς ἀδράστου τοῦ ἀδράστου
      δοτική τῷ/τῇ ἀδράστῳ τῷ ἀδράστῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἄδραστον τὸ ἄδραστον
     κλητική ὦ! ἄδραστε ἄδραστον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἄδραστοι τὰ ἄδραστᾰ
      γενική τῶν ἀδράστων τῶν ἀδράστων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀδράστοις τοῖς ἀδράστοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀδράστους τὰ ἄδραστᾰ
     κλητική ὦ! ἄδραστοι ἄδραστᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀδράστω τὼ ἀδράστω
      γεν-δοτ τοῖν ἀδράστοιν τοῖν ἀδράστοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄδραστος < ἄ- στερητικό + διδράσκω

Επίθετο

ἄδραστος, -ος, -ον

  • αυτός που δεν αποδιδράσκει, που δεν προτίθεται να αποδράσει

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.