ἁμός

ἁμός < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *sṃ- (δείτε και ἅμα). Συγγενές με τα γοτθικά sums (κάποιος), suman (κάποτε)

ἁμός

• αρχαία λέξη ισοδύναμη με το εἷς ή το τις, που βρίσκεται μόνο σε παράγωγα όπως ἁμοῦ, ἁμῆ, ἁμοῖ, ἁμῶς, ἁμόθεν, ἁμόθι ή σε σύνθετα όπως τα οὐδαμός, μηδαμός

ἁμός → δείτε και τη λέξη ὑμός (αντί του ὑμέτερος), σφός (αντί του σφέτερος)

ἁμός, -ή, -όν

1. δικός μας

   ≈ συνώνυμα: ἡμέτερος

2. δικός μου (γράφεται και με ψιλή ἀμός)

   οὐδέ πω ἁμῆς γῆς ἐπέβην (Ομήρου Οδύσσεια, λ 166-7)

   ≈ συνώνυμα: ἐμός

• ἁμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.