ἁδροτής

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἁδροτής αἱ ἁδροτῆτες
      γενική τῆς ἁδροτῆτος τῶν ἁδροτήτων
      δοτική τῇ ἁδροτῆτῐ ταῖς ἁδροτῆσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἁδροτῆτᾰ τὰς ἁδροτῆτᾰς
     κλητική ὦ! ἁδροτής ἁδροτῆτες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἁδροτῆτε
γεν-δοτ τοῖν  ἁδροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'προβλής' όπως «προβλής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἁδροτής < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἁδροτής, -ῆτος θηλυκό

  1. δύναμη, ζωηρότητα
  2. η ατελείωτη ποσότητα σε κάτι, η αφθονία
  • με ψιλή, μόνο στην αιτιατική: ἀδροτῆτα

  • ἀνδροτής

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.