ἀρύβαλλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ᾰρῠβαλλο-
ονομαστική	ὁ	ἀρύβαλλος	οἱ	ἀρύβαλλοι
γενική	τοῦ	ἀρυβάλλου	τῶν	ἀρυβάλλων
δοτική	τῷ	ἀρυβάλλῳ	τοῖς	ἀρυβάλλοις
αιτιατική	τὸν	ἀρύβαλλον	τοὺς	ἀρυβάλλους
κλητική ὦ!		ἀρύβαλλε		ἀρύβαλλοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀρυβάλλω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀρυβάλλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Αρύβαλλος από την Κάμειρο της Ρόδου στο Λούβρο.

Ετυμολογία

ἀρύβαλλος < αβέβαιης ετυμολογίας. Κατά μία άποψη συνδέετεαι με το βαλλάντιον. Άλλοι το θεωρούν θρακοφρυγικό δάνειο. Κατ' άλλη άποψη, έχει προελληνική προέλευση.

Παραδοσιακή η ετυμολογία του Ησύχιου (ἀρύω και βάλλω) <ἀρύβαλλοι>· τὰ μαρσύππια.^{(μαρσίπιον)} ἀπὸ τοῦ ἀρύειν καὶ βάλλειν εἰς αὐτούς ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Α

Ουσιαστικό

ἀρύβαλλος αρσενικό

μικρός σάκκος, πουγκί
(κεραμική) αγγείο σε σχήμα πουγκιού, ιδίως του λαδιού για το άλειμμα του σώματος των αθλητών, ο αρύβαλλος

Πηγές

ἀρύβαλλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἀρύβαλλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.