ἀντηρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἀντηρίς αἱ ἀντηρίδες
      γενική τῆς ἀντηρίδος τῶν ἀντηρίδων
      δοτική τῇ ἀντηρίδῐ ταῖς ἀντηρίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἀντηρίδᾰ τὰς ἀντηρίδᾰς
     κλητική ὦ! ἀντηρίς* ἀντηρίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀντηρίδε
γεν-δοτ τοῖν  ἀντηρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀντηρίς < < ἀντί + ἐρείδω

Ουσιαστικό

ἀντηρίς θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.