ἀναφαίνω

ἀναφαίνω < ἀνα- + φαίνω

ἀναφαίνω

1. κάνω να φανεί, να να λάμψει
2. γεννώ, παράγω, ιδρύω
3. καθιστώ γνωστό, φανερώνω
4. φαίνομαι ξανά

   ↪ ἀναφαίνεται ἀστήρ

5. αναγορεύω, ανακηρύσσω

   ↪ ἀναφανῆναι μούναρχος (ανακηρύχθηκε βασιλιάς)

6. αποκαλύπτομαι, αποδεικνύομαι, γίνεται φανερό ότι είμαι κάτι

   ↪ κλέπτης ἀναπέφανται ή ἀναπέφανται ὢν ἀγαθός

7. στη μεταγενέστερη ελληνική αμετάβατο

   ↪ ἀνέφαινεν ἕσπερος

• ἀναφανδόν ἀναφανδά, ἀμφαδόν, ἀμφαδά

(Χρειάζεται επεξεργασία)

• ἀναφαίνω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀναφαίνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.