ἀνάντης

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἀνάντης τὸ ἄναντες
      γενική τοῦ/τῆς ἀνάντους τοῦ ἀνάντους
      δοτική τῷ/τῇ ἀνάντει τῷ ἀνάντει
    αιτιατική τὸν/τὴν ἀνάντη τὸ ἄναντες
     κλητική ὦ! ἄναντες ἄναντες
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἀνάντεις τὰ ἀνάντη
      γενική τῶν ἀνάντων τῶν ἀνάντων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀνάντεσῐ(ν) τοῖς ἀνάντεσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀνάντεις τὰ ἀνάντη
     κλητική ὦ! ἀνάντεις ἀνάντη
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀνάντει τὼ ἀνάντει
      γεν-δοτ τοῖν ἀνάντοιν τοῖν ἀνάντοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνήθης' όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀνάντης < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀνάντης, -ης, ἄναντες

Αντώνυμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.