ἀλιτήριος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἀλιτήριος τὸ ἀλιτήριον
      γενική τοῦ/τῆς ἀλιτηρίου τοῦ ἀλιτηρίου
      δοτική τῷ/τῇ ἀλιτηρίῳ τῷ ἀλιτηρίῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἀλιτήριον τὸ ἀλιτήριον
     κλητική ὦ! ἀλιτήριε ἀλιτήριον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἀλιτήριοι τὰ ἀλιτήριᾰ
      γενική τῶν ἀλιτηρίων τῶν ἀλιτηρίων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἀλιτηρίοις τοῖς ἀλιτηρίοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἀλιτηρίους τὰ ἀλιτήριᾰ
     κλητική ὦ! ἀλιτήριοι ἀλιτήριᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀλιτηρίω τὼ ἀλιτηρίω
      γεν-δοτ τοῖν ἀλιτηρίοιν τοῖν ἀλιτηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀλιτήριος < ἀλιταίνω / ἀλιτεῖν • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ἀλιτήριος, -ος, -ον

  1. αμαρτωλός, που διαπράττει ύβρη προς θεό
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 1, 126.11
    καὶ ἀπὸ τούτου ἐναγεῖς καὶ ἀλιτήριοι τῆς θεοῦἐκεῖνοί τε ἐκαλοῦντο καὶ τὸ γένος τὸ ἀπ᾽ ἐκείνων.
    Γι᾽ αυτό, τόσο εκείνοι που τους σκότωσαν όσο και οι απόγονοί τους θεωρούνται ιερόσυλοι και ανοσιουργοί απέναντι στην θεά.
    Μετάφραση (1965-1968): Άγγελος Σ. Βλάχος, Αθήνα:Γαλαξίας @greek‑language.gr
    ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἱππῆς, στίχ. 445 (445-446)
    ἐκ τῶν ἀλιτηρίων σέ φη- | μι γεγονέναι τῶν τῆς θεοῦ.
    Καταγγέλλω ότι είσαι απ᾽ τους αθεόφοβους που πράξανε το Κυλώνειο άγος.
    Μετάφραση (2005): Ηλίας Σπυρόπουλος, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr
  2. ένοχος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.