ἀγερμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀγερμός	οἱ	ἀγερμοί
γενική	τοῦ	ἀγερμοῦ	τῶν	ἀγερμῶν
δοτική	τῷ	ἀγερμῷ	τοῖς	ἀγερμοῖς
αιτιατική	τὸν	ἀγερμόν	τοὺς	ἀγερμούς
κλητική ὦ!		ἀγερμέ		ἀγερμοί
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀγερμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀγερμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἀγερμός < ἀγείρω, θέμα ἀ-γερ- + -μός

ἀγερμός αρσενικό

συγκέντρωση χρημάτων με έρανο για τη λατρεία τών θεών
συνώνυμο του ἄγερσις, συνάθροιση στρατού με σκοπό πολέμου
※ Ὀδύσσειαν γὰρ ποιῶν οὐκ ἐποίησεν ἅπαντα ὅσα αὐτῷ συνέβη, οἷον πληγῆναι μὲν ἐν τῷ Παρνασσῷ, μανῆναι δὲ προσποιήσασθαι ἐν τῷ ἀγερμῷ
Συνθέτοντας την Οδύσσεια [ο Όμηρος] δεν συμπεριέλαβε στο ποίημά του όλα όσα συνέβησαν στον Οδυσσέα, ότι πληγώθηκε π.χ. στον Παρνασσό ή ότι κατά τη συγκέντρωση του στρατού προσποιήθηκε τον τρελό
Αριστοτέλης, Ποιητική (1451a.20) Μετάφραση: Δημήτριος Λυπουρλής @greek-language.gr
συγκέντρωση, θησαυρισμός σοφίας και εμπειρίας

ἀγερμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.