ἀγαλμάτιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ἀγαλμάτιον τὰ ἀγαλμάτιᾰ
      γενική τοῦ ἀγαλματίου τῶν ἀγαλματίων
      δοτική τῷ ἀγαλματίῳ τοῖς ἀγαλματίοις
    αιτιατική τὸ ἀγαλμάτιον τὰ ἀγαλμάτιᾰ
     κλητική ὦ! ἀγαλμάτιον ἀγαλμάτιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀγαλματίω
γεν-δοτ τοῖν  ἀγαλματίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγαλμάτιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἄγαλμα, ἀγαλματ- +   + υποκοριστικό επίθημα -ιον < → δείτε τη λέξη ἀγάλλομαι

Ουσιαστικό

ἀγαλμάτιον ουδέτερο

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.