ψηφίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ψηφίς αἱ ψηφῖδες
      γενική τῆς ψηφῖδος τῶν ψηφίδων
      δοτική τῇ ψηφῖδῐ ταῖς ψηφῖσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ψηφῖδᾰ τὰς ψηφῖδᾰς
     κλητική ὦ! ψηφίς* ψηφῖδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ψηφῖδε
γεν-δοτ τοῖν  ψηφίδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψηφίς < ψῆφ(ος) + υποκοριστικό επίθημα -ίς

Ουσιαστικό

ψηφίς, -ῖδος θηλυκό

  1. υποκοριστικό του ψῆφος
  2. πετραδάκι που χρησιμοποιούσαν για την αρίθμηση
  3. ψηφίδα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.