φράσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ φράσῐς αἱ φράσεις
      γενική τῆς φράσεως τῶν φράσεων
      δοτική τῇ φράσει ταῖς φράσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν φράσῐν τὰς φράσεις
     κλητική ὦ! φράσῐ φράσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φράσει
γεν-δοτ τοῖν  φρασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φράσις < φράζω, θέμα φρασ-

Ουσιαστικό

φράσις, -εως

  1. η ομιλία, η έκφραση
    ↪ ἀσαφὴς γὰρ ἦν ἐν τῇ φράσει τῶν πραγμάτων. (γιατί δεν ήταν σαφής όταν εξέφραζε όσα έγιναν) (Χρειάζεται στοιχεία παραθέματος)
    ↪ δεινὸς περὶ τὴν φράσιν (εξαιρετικός στην ομιλία, στην έκφραση)
  2. ύφος, ίσως και προφορά
    ↪ Ἀττικὴ ἡ φράσις

Συγγενικά
  • → δείτε τη λέξη φράζω για θέματα με φρασ-

Σύνθετα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.