φαλάκρωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ φαλάκρωσῐς αἱ φαλακρώσεις
      γενική τῆς φαλακρώσεως τῶν φαλακρώσεων
      δοτική τῇ φαλακρώσει ταῖς φαλακρώσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν φαλάκρωσῐν τὰς φαλακρώσεις
     κλητική ὦ! φαλάκρωσῐ φαλακρώσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φαλακρώσει
γεν-δοτ τοῖν  φαλακρωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φαλάκρωσις < φαλακρόω / φαλακρῶ + -σις

Ουσιαστικό

φαλάκρωσις θηλυκό

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.