ταμιευτήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ταμιευτήριον τὰ ταμιευτήριᾰ
      γενική τοῦ ταμιευτηρίου τῶν ταμιευτηρίων
      δοτική τῷ ταμιευτηρίῳ τοῖς ταμιευτηρίοις
    αιτιατική τὸ ταμιευτήριον τὰ ταμιευτήριᾰ
     κλητική ὦ! ταμιευτήριον ταμιευτήριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ταμιευτηρίω
γεν-δοτ τοῖν  ταμιευτηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταμιευτήριον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ταμιεύ(ω) + -τήριον
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: ταμιευτήριο

Ουσιαστικό

ταμιευτήριον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.