σύρραξις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ σύρραξῐς αἱ συρράξεις
      γενική τῆς συρράξεως τῶν συρράξεων
      δοτική τῇ συρράξει ταῖς συρράξεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν σύρραξῐν τὰς συρράξεις
     κλητική ὦ! σύρραξῐ συρράξεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συρράξει
γεν-δοτ τοῖν  συρραξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύρραξις < συρράσσω, συρρακ- + -σις > -ξις
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: σύρραξη

Ουσιαστικό

σύρραξις, -εως θηλυκό

  • χτύπημα ενός πάνω σε άλλο

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.