σφονδύλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Το φυτό Heracleum spondylium

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σφονδύλιον	τὰ	σφονδύλιᾰ
γενική	τοῦ	σφονδυλίου	τῶν	σφονδυλίων
δοτική	τῷ	σφονδυλίῳ	τοῖς	σφονδυλίοις
αιτιατική	τὸ	σφονδύλιον	τὰ	σφονδύλιᾰ
κλητική ὦ!		σφονδύλιον		σφονδύλιᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σφονδυλίω
γεν-δοτ	τοῖν		σφονδυλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σφονδύλιον < σφόνδυλος + υποκοριστικό επίθημα -ιον

σφονδύλιον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή) (& σφονδύλειον (ῡ) & σπονδύλιον)

(φυτό) το φυτό Heracleum spondylium
σφονδύλιον: φύλλα μὲν ἔχει κατὰ ποσὸν ἐοικότα πλατάνῳ πρὸς τὰ τοῦ πανάκους, καυλοὺς δὲ πηχυαίους ἢ καὶ μείζονας, ἐοικότας μαράθῳ, σπέρμα δὲ ἐπ' ἄκρῳ ὅμοιον σεσέλει, διπλοῦν, πλατύτερον δὲ καὶ λευκότερον καὶ ἀχυρωδέστερον, βαρύοσμον, ἄνθη λευκά, ῥίζαν λευκήν, ὁμοίαν ῥαφάνῳ· φύεται δὲ ἐν ἑλώδεσι καὶ ἐφύδροις χωρίοις. ὁ δὲ καρπὸς αὐτοῦ ποθεὶς ἐκκρίνει κατὰ κοιλίαν φλεγματῶδες· ἰᾶται δὲ πινόμενος ἡπατικούς, ἰκτερικούς, ὀρθοπνοϊκούς, ἐπιλημπτικούς, ὑστερικὴν πνίγα... (Διοσκουρίδης ο Πεδάνιος, Περί ύλης ιατρικής, 3, 76, 1)
σφοντύλι
ὅτι τὸ σφονδύλιον ἔπεσε τοῦ ἀτράκτου (Ὀνειροκρ. 264)

σφονδύλιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.