σπουδαιότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ σπουδαιότης αἱ σπουδαιότητες
      γενική τῆς σπουδαιότητος τῶν σπουδαιοτήτων
      δοτική τῇ σπουδαιότητῐ ταῖς σπουδαιότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν σπουδαιότητᾰ τὰς σπουδαιότητᾰς
     κλητική ὦ! σπουδαιότης σπουδαιότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σπουδαιότητε
γεν-δοτ τοῖν  σπουδαιοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπουδαιότης < σπουδαῖο(ς) + -της

Ουσιαστικό

σπουδαιότης, -ητος θηλυκό

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.