σπείρω

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈspi.ɾo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπεί‐ρω

ομόηχο: Σπύρο

Ρηματικός τύπος

σπείρω

α' ενικό πρόσωπο εξαρτημένου τύπου του ρήματος σπέρνω

Σύνθετα

σύνθετα στη νέα ελληνική από το αρχαίο σπείρω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

σπείρω < *σπέρ-jo < πρωτοελληνική *spéřřō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sper-[1] (σπέρνω, διασπείρω, σκορπίζω). Δεν σχετίζεται με το σπείρα.

Ρήμα

σπείρω

Κλίση

→ λείπει η κλίση

Πηγές

σπείρω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
σπείρω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.