σκνίψ

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σκνῑπ-
ονομαστική	ὁ	σκνίψ	οἱ	σκνῖπες
γενική	τοῦ	σκνιπός	τῶν	σκνιπῶν
δοτική	τῷ	σκνιπῐ́	τοῖς	σκνιψῐ́(ν)
αιτιατική	τὸν	σκνῖπᾰ	τοὺς	σκνῖπᾰς
κλητική ὦ!		σκνίψ		σκνῖπες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκνῖπε
γεν-δοτ	τοῖν		σκνιποῖν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό. Και πληθυντικός σκνῖφες.
3η κλίση, Κατηγορία 'γύψ' όπως «γύψ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σκνίψ < → λείπει η ετυμολογία

σκνίψ, σκνιπός [ῑ] αρσενικό

(έντομο) η σκνίπα
※ 2ος αιώνας κε ⌘ Φρύνιχος Αττικός, Ἐκλογαί, 377, 2–3
οἱ δ' ἀρχαῖοι σκνῖπα καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ θηριδίου τοῦ ἐν τοῖς ξύλοις καταβραχὺ κατεσθίοντος.

σκνίψ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.