σινδών

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ σινδών αἱ σινδόνες
      γενική τῆς σινδόνος τῶν σινδόνων
      δοτική τῇ σινδόνῐ ταῖς σινδόσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν σινδόνᾰ τὰς σινδόνᾰς
     κλητική ὦ! σινδών σινδόνες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σινδόνε
γεν-δοτ τοῖν  σινδόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κανών' όπως «κανών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σινδών < (άμεσο δάνειο) σημιτικής προέλευσης [1] (πβ. εβραϊκή סדין (sadin)) ή < αρχαία αιγυπτιακή šnḏwt
S
n		 D
w		 t

Ουσιαστικό

σινδών θηλυκό

Παράγωγα

Αναφορές
  1. σινδών - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.