πτυάριον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ πτυάριον τὰ πτυάριᾰ
      γενική τοῦ πτυαρίου τῶν πτυαρίων
      δοτική τῷ πτυαρίῳ τοῖς πτυαρίοις
    αιτιατική τὸ πτυάριον τὰ πτυάριᾰ
     κλητική ὦ! πτυάριον πτυάριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πτυαρίω
γεν-δοτ τοῖν  πτυαρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πτυάριον (ελληνιστική κοινή)< υποκοριστικό του πτύον

Ουσιαστικό

πτυάριον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.