πηδάλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ πηδάλιον τὰ πηδάλιᾰ
      γενική τοῦ πηδαλίου τῶν πηδαλίων
      δοτική τῷ πηδαλίῳ τοῖς πηδαλίοις
    αιτιατική τὸ πηδάλιον τὰ πηδάλιᾰ
     κλητική ὦ! πηδάλιον πηδάλιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πηδαλίω
γεν-δοτ τοῖν  πηδαλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πηδάλιον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πηδάλιον, -ου ουδέτερο

  1. (ναυτικός όρος) πηδάλιο ή κουπί
  2. (μεταφορικά) χαλινάρι

Συγγενικά
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.