πελαργιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πελαργιδεύς	οἱ	πελαργιδεῖς
γενική	τοῦ	πελαργιδέως	τῶν	πελαργιδέων
δοτική	τῷ	πελαργιδεῖ	τοῖς	πελαργιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πελαργιδέᾱ	τοὺς	πελαργιδέᾱς
κλητική ὦ!		πελαργιδεῦ		πελαργιδεῖς
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πελαργιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		πελαργιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πελαργιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πελαργ(ός) + -ιδεύς

πελαργιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

πελαργιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.