πατήσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | πατήσᾱς | ἡ | πατήσᾱσᾰ | τὸ | πατῆσᾰν |
| γενική | τοῦ | πατήσᾰντος | τῆς | πατησᾱ́σης | τοῦ | πατήσᾰντος |
| δοτική | τῷ | πατήσᾰντῐ | τῇ | πατησᾱ́σῃ | τῷ | πατήσᾰντῐ |
| αιτιατική | τὸν | πατήσᾰντᾰ | τὴν | πατήσᾱσᾰν | τὸ | πατῆσᾰν |
| κλητική ὦ! | πατήσᾱς | πατήσᾱσᾰ | πατῆσᾰν | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | πατήσᾰντες | αἱ | πατήσᾱσαι | τὰ | πατήσᾰντᾰ |
| γενική | τῶν | πατησᾰ́ντων | τῶν | πατησᾱσῶν | τῶν | πατησᾰ́ντων |
| δοτική | τοῖς | πατήσᾱσῐ(ν) | ταῖς | πατησᾱ́σαις | τοῖς | πατήσᾱσῐ(ν) |
| αιτιατική | τοὺς | πατήσᾰντᾰς | τὰς | πατησᾱ́σᾱς | τὰ | πατήσᾰντᾰ |
| κλητική ὦ! | πατήσᾰντες | πατήσᾱσαι | πατήσᾰντᾰ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | πατήσᾰντε | τὼ | πατησᾱ́σᾱ | τὼ | πατήσᾰντε |
| γεν-δοτ | τοῖν | πατήσᾰ́ντοιν | τοῖν | πατησᾱ́σαιν | τοῖν | πατησᾰ́ντοιν |
| 3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Μετοχή
πᾰτήσᾱς, -ᾱσᾰ, -ᾰν
- μετοχή ενεργητικού αορίστου (ἐπάτησα) του ρήματος πατέω
- ↪ θανάτῳ θάνατον πατήσας
- αυτός που με τον θάνατό του τον θάνατο κατενίκησε (ο Χριστός)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.