παρήχησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ παρήχησῐς αἱ παρηχήσεις
      γενική τῆς παρηχήσεως τῶν παρηχήσεων
      δοτική τῇ παρηχήσει ταῖς παρηχήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν παρήχησῐν τὰς παρηχήσεις
     κλητική ὦ! παρήχησῐ παρηχήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  παρηχήσει
γεν-δοτ τοῖν  παρηχησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρήχησις < παρηχέω / παρηχῶ, παρηχη- στη σημασία του παρηχέομαι + -σις (-ησις). Μορφολογικά αναλύεται σε παρ- + ἤχησις < αρχαία ελληνική ἠχέω < ἦχος

Ουσιαστικό

παρήχησις, -εως θηλυκό

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις παρηχέω, παρά και ἦχος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.