πήγανον

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πήγανον	τὰ	πήγανᾰ
γενική	τοῦ	πηγάνου	τῶν	πηγάνων
δοτική	τῷ	πηγάνῳ	τοῖς	πηγάνοις
αιτιατική	τὸ	πήγανον	τὰ	πήγανᾰ
κλητική ὦ!		πήγανον		πήγανᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πηγάνω
γεν-δοτ	τοῖν		πηγάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πήγανον < Σύμφωνα με τον Beekes μάλλον έχει προελληνική προέλευση.[1]

Ουσιαστικό

πήγανον, -ου ουδέτερο

(φυτό) απήγανος
※ 5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Περὶ γυναικείης φύσιος, (De natura muliebri), 59, @scaife.perseus
Ἢν τὰ ἐπιμήνια μὴ γίνηται ἐν τῷ καθεστηκότι χρόνῳ, κράμβης πέταλα καὶ πήγανον τρίψας λεῖα, ἔπειτα ἄχυρα τὰ ἀπὸ τῶν κριθῶν ὅσον χοίνικα βρέξας ὡς ἂν τέγγηται, ἐξαιθρίασον· ἕωθεν δὲ ποιήσας ὅσον κοτύλην, διεῖναι τὴν κράμβην καὶ τὸ πήγανον, ἔλαιον ἐπιχέας καὶ ἀναταράξας, δοῦναι πιεῖν·

※ 4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Προβλήματα (αμφίβολο)^w Ὅσα περὶ θάμνους καὶ λαχανώδη, 20.33 @scaife.perseus
Διὰ τί τὸ πήγανον δυσώδεις τοὺς ἱδρῶτας ποιεῖ, καὶ ἔνια τῶν μύρων;

※ 4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 9, 6 @scaife.perseus
Ἡ δὲ γαλῆ ὅταν ὄφει μάχηται, ἐπεσθίει τὸ πήγανον· πολεμία γὰρ ἡ ὀσμὴ τοῖς ὄφεσιν.

※ 4ος/3ος πκε αιώνας ⌘ Θεόφραστος, Περὶ φυτῶν αἰτιῶν, 3.19.2, @scaife.perseus
καὶ ὁ ῥάφανος δὲ καὶ τὸ πήγανον ἀποσκληρύνονται καὶ ἀποξηραίνονται. κολουσθέντα δὲ καὶ παλιμβλαστῆ γενόμενα μείζω καὶ καλλίω καὶ εὐχυλότερα·

≈ συνώνυμα: ῥυτόν, ῥυτή, λατινικά ruta

φαίκανον

Παροιμίες

οὐδʼ ἐν σελίνῳ οὐδʼ ἐν πηγάνῳ

Συγγενικά

πηγάνειος
πηγανηρά
πηγανηρός
πηγανίζω
πηγάνινος
πηγάνιον
πηγανίτης
πηγανίτης οἶνος
πηγανῖτις
πηγανόεις
πηγανώδης

→ και δείτε τη λέξη πήγνυμι

Σύνθετα

ἀγριοπήγανον
πηγανέλαιον
πηγανόσπερμον

Αναφορές

s.v.- πήγανον σελ. 1183 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

Πηγές

πήγανον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
πήγανον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] s.v.- πήγανον σελ. 1183 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.