πέταλον

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πετᾰλ-
ονομαστική	τὸ	πέταλον	τὰ	πέταλᾰ
γενική	τοῦ	πετάλου	τῶν	πετάλων
δοτική	τῷ	πετάλῳ	τοῖς	πετάλοις ποιητικό: πέταλσι
αιτιατική	τὸ	πέταλον	τὰ	πέταλᾰ
κλητική ὦ!		πέταλον		πέταλᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πετάλω
γεν-δοτ	τοῖν		πετάλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πέταλον, ήδη ομηρικό < πετάννυμι, θέμα πετα- < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *peth₂- + -(α)λον [1]

πέταλον ουδέτερο

και δείτε 34 Λέξεις πεταλ- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

(καθαρεύουσα) πέταλον: το πέταλο για άλογο
- για το πέταλο λουλουδιού → δείτε τη λέξη σέπαλον

πέταλο - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

πέταλον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
πέταλον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.