οἰκτρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ οἰκτρότης αἱ οἰκτρότητες
      γενική τῆς οἰκτρότητος τῶν οἰκτροτήτων
      δοτική τῇ οἰκτρότητῐ ταῖς οἰκτρότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν οἰκτρότητᾰ τὰς οἰκτρότητᾰς
     κλητική ὦ! οἰκτρότης οἰκτρότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  οἰκτρότητε
γεν-δοτ τοῖν  οἰκτροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οἰκτρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική οἰκτρό(ς) + -της

Ουσιαστικό

οἰκτρότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά
  • → δείτε τις λέξεις οἰκτρός και οἶκτος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.