οχύρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	οχύρωση	οι	οχυρώσεις
γενική	της	οχύρωσης*	των	οχυρώσεων
αιτιατική	την	οχύρωση	τις	οχυρώσεις
κλητική		οχύρωση		οχυρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, οχυρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

οχύρωση < (ελληνιστική κοινή) ὀχύρωσις

οχύρωση θηλυκό

οχύρωση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.