οχυρώνω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - οχυρώνω < αρχαία ελληνική ὀχυρόω / ὀχυρῶ
Ρήμα
Ρήμαοχυρώνω (παθητική φωνή: οχυρώνομαι)
- προετοιμάζω μια πόλη ή τοποθεσία απέναντι σε εχθρική επίθεση χτίζοντας ένα τείχος, οχυρό ή παίρνοντας άλλα αμυντικά μέτρα
- (γενικότερα) ενισχύω την άμυνα
Συγγενικά
- οχύρωμα
- οχυρωματικός
- → δείτε τη λέξη οχυρός
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | οχυρώνω | οχύρωνα | θα οχυρώνω | να οχυρώνω | οχυρώνοντας | |
| β' ενικ. | οχυρώνεις | οχύρωνες | θα οχυρώνεις | να οχυρώνεις | οχύρωνε | |
| γ' ενικ. | οχυρώνει | οχύρωνε | θα οχυρώνει | να οχυρώνει | ||
| α' πληθ. | οχυρώνουμε | οχυρώναμε | θα οχυρώνουμε | να οχυρώνουμε | ||
| β' πληθ. | οχυρώνετε | οχυρώνατε | θα οχυρώνετε | να οχυρώνετε | οχυρώνετε | |
| γ' πληθ. | οχυρώνουν(ε) | οχύρωναν οχυρώναν(ε) |
θα οχυρώνουν(ε) | να οχυρώνουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | οχύρωσα | θα οχυρώσω | να οχυρώσω | οχυρώσει | ||
| β' ενικ. | οχύρωσες | θα οχυρώσεις | να οχυρώσεις | οχύρωσε | ||
| γ' ενικ. | οχύρωσε | θα οχυρώσει | να οχυρώσει | |||
| α' πληθ. | οχυρώσαμε | θα οχυρώσουμε | να οχυρώσουμε | |||
| β' πληθ. | οχυρώσατε | θα οχυρώσετε | να οχυρώσετε | οχυρώστε | ||
| γ' πληθ. | οχύρωσαν οχυρώσαν(ε) |
θα οχυρώσουν(ε) | να οχυρώσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω οχυρώσει | είχα οχυρώσει | θα έχω οχυρώσει | να έχω οχυρώσει | ||
| β' ενικ. | έχεις οχυρώσει | είχες οχυρώσει | θα έχεις οχυρώσει | να έχεις οχυρώσει | ||
| γ' ενικ. | έχει οχυρώσει | είχε οχυρώσει | θα έχει οχυρώσει | να έχει οχυρώσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε οχυρώσει | είχαμε οχυρώσει | θα έχουμε οχυρώσει | να έχουμε οχυρώσει | ||
| β' πληθ. | έχετε οχυρώσει | είχατε οχυρώσει | θα έχετε οχυρώσει | να έχετε οχυρώσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν οχυρώσει | είχαν οχυρώσει | θα έχουν οχυρώσει | να έχουν οχυρώσει |
| |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.