ξεκουκουλώνω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - ξεκουκουλώνω < ξε- + κουκουλώνω
Ρήμα
Ρήμαξεκουκουλώνω[1] (παθητική φωνή: ξεκουκουλώνομαι)
- (κυριολεκτικά) αφαιρώ την κουκούλα
- (μεταφορικά) αποκαλύπτω
Αντώνυμα
Συγγενικά
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | ξεκουκουλώνω | ξεκουκούλωνα | θα ξεκουκουλώνω | να ξεκουκουλώνω | ξεκουκουλώνοντας | |
| β' ενικ. | ξεκουκουλώνεις | ξεκουκούλωνες | θα ξεκουκουλώνεις | να ξεκουκουλώνεις | ξεκουκούλωνε | |
| γ' ενικ. | ξεκουκουλώνει | ξεκουκούλωνε | θα ξεκουκουλώνει | να ξεκουκουλώνει | ||
| α' πληθ. | ξεκουκουλώνουμε | ξεκουκουλώναμε | θα ξεκουκουλώνουμε | να ξεκουκουλώνουμε | ||
| β' πληθ. | ξεκουκουλώνετε | ξεκουκουλώνατε | θα ξεκουκουλώνετε | να ξεκουκουλώνετε | ξεκουκουλώνετε | |
| γ' πληθ. | ξεκουκουλώνουν(ε) | ξεκουκούλωναν ξεκουκουλώναν(ε) |
θα ξεκουκουλώνουν(ε) | να ξεκουκουλώνουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | ξεκουκούλωσα | θα ξεκουκουλώσω | να ξεκουκουλώσω | ξεκουκουλώσει | ||
| β' ενικ. | ξεκουκούλωσες | θα ξεκουκουλώσεις | να ξεκουκουλώσεις | ξεκουκούλωσε | ||
| γ' ενικ. | ξεκουκούλωσε | θα ξεκουκουλώσει | να ξεκουκουλώσει | |||
| α' πληθ. | ξεκουκουλώσαμε | θα ξεκουκουλώσουμε | να ξεκουκουλώσουμε | |||
| β' πληθ. | ξεκουκουλώσατε | θα ξεκουκουλώσετε | να ξεκουκουλώσετε | ξεκουκουλώστε | ||
| γ' πληθ. | ξεκουκούλωσαν ξεκουκουλώσαν(ε) |
θα ξεκουκουλώσουν(ε) | να ξεκουκουλώσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω ξεκουκουλώσει | είχα ξεκουκουλώσει | θα έχω ξεκουκουλώσει | να έχω ξεκουκουλώσει | ||
| β' ενικ. | έχεις ξεκουκουλώσει | είχες ξεκουκουλώσει | θα έχεις ξεκουκουλώσει | να έχεις ξεκουκουλώσει | ||
| γ' ενικ. | έχει ξεκουκουλώσει | είχε ξεκουκουλώσει | θα έχει ξεκουκουλώσει | να έχει ξεκουκουλώσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε ξεκουκουλώσει | είχαμε ξεκουκουλώσει | θα έχουμε ξεκουκουλώσει | να έχουμε ξεκουκουλώσει | ||
| β' πληθ. | έχετε ξεκουκουλώσει | είχατε ξεκουκουλώσει | θα έχετε ξεκουκουλώσει | να έχετε ξεκουκουλώσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν ξεκουκουλώσει | είχαν ξεκουκουλώσει | θα έχουν ξεκουκουλώσει | να έχουν ξεκουκουλώσει |
| |
Μεταφράσεις
Μεταφράσεις ξεκουκουλώνω
|
|
- ξεκουκουλώνω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.