μυκτήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μυκτήρ	οἱ	μυκτῆρες
γενική	τοῦ	μυκτῆρος	τῶν	μυκτήρων
δοτική	τῷ	μυκτῆρῐ	τοῖς	μυκτῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	μυκτῆρᾰ	τοὺς	μυκτῆρᾰς
κλητική ὦ!		μυκτήρ		μυκτῆρες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μυκτῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		μυκτήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μυκτήρ < θέμα μυκ- < *μυκ-jο-μαι > μύσσομαι + -τήρ.[1] Για τη ρίζα, δείτε και μύξα, μύκης

μυκτήρ, -ῆρος αρσενικό (συνήθως στον πληθυντικό)

θέμα με μυκτ-

→ και δείτε τη λέξη μύσσομαι

μυκτήρας - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

μυκτήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
μυκτήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.