μοιρογνωμόνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μοιρογνωμόνιον τὰ μοιρογνωμόνιᾰ
      γενική τοῦ μοιρογνωμονίου τῶν μοιρογνωμονίων
      δοτική τῷ μοιρογνωμονίῳ τοῖς μοιρογνωμονίοις
    αιτιατική τὸ μοιρογνωμόνιον τὰ μοιρογνωμόνιᾰ
     κλητική ὦ! μοιρογνωμόνιον μοιρογνωμόνιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μοιρογνωμονίω
γεν-δοτ τοῖν  μοιρογνωμονίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μοιρογνωμόνιον < μοῖρ(α) + -ο- + γνωμόνιον (< γνώμων)
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: μοιρογνωμόνιο

Ουσιαστικό

μοιρογνωμόνιον, -ου ουδέτερο

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.