μεταλλακτήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μεταλλακτήρ	οἱ	μεταλλακτῆρες
γενική	τοῦ	μεταλλακτῆρος	τῶν	μεταλλακτήρων
δοτική	τῷ	μεταλλακτῆρῐ	τοῖς	μεταλλακτῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	μεταλλακτῆρᾰ	τοὺς	μεταλλακτῆρᾰς
κλητική ὦ!		μεταλλακτήρ		μεταλλακτῆρες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεταλλακτῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		μεταλλακτήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μεταλλακτήρ (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μεταλλάσσω, μετ-αλλακ- + -τήρ

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: μεταλλακτήρας (με ειδικότερη σημασία)

μεταλλακτήρ, -ῆρος αρσενικό

→ και δείτε τις λέξεις μεταλλάσω, μετά και ἀλλάσσω

μεταλλακτήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.