μαθών

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	μαθών	ἡ	μαθοῦσᾰ	τὸ	μαθόν
γενική	τοῦ	μαθόντος	τῆς	μαθούσης	τοῦ	μαθόντος
δοτική	τῷ	μαθόντῐ	τῇ	μαθούσῃ	τῷ	μαθόντῐ
αιτιατική	τὸν	μαθόντᾰ	τὴν	μαθούσᾰν	τὸ	μαθόν
κλητική ὦ!		μαθών		μαθοῦσᾰ		μαθόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	μαθόντες	αἱ	μαθοῦσαι	τὰ	μαθόντᾰ
γενική	τῶν	μαθόντων	τῶν	μαθουσῶν	τῶν	μαθόντων
δοτική	τοῖς	μαθοῦσῐ(ν)	ταῖς	μαθούσαις	τοῖς	μαθοῦσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	μαθόντᾰς	τὰς	μαθούσᾱς	τὰ	μαθόντᾰ
κλητική ὦ!		μαθόντες		μαθοῦσαι		μαθόντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	μαθόντε	τὼ	μαθούσᾱ	τὼ	μαθόντε
γεν-δοτ	τοῖν	μαθόντοιν	τοῖν	μαθούσαιν	τοῖν	μαθόντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'φυγών' όπως «φυγών» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

μαθών, μαθοῦσα, μαθόν

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.