μάσησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ μάσησῐς αἱ μασήσεις
      γενική τῆς μασήσεως τῶν μασήσεων
      δοτική τῇ μασήσει ταῖς μασήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν μάσησῐν τὰς μασήσεις
     κλητική ὦ! μάσησῐ μασήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μασήσει
γεν-δοτ τοῖν  μασησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάσησις (ελληνιστική κοινή) < μαση- (αρχαία ελληνική μασῶμαι) + -σις

Ουσιαστικό

μάσησις, -εως θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.