κυνόδους

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
κῠνόδοντ-
ονομαστική ὁ κυνόδους οἱ κυνόδοντες
      γενική τοῦ κυνόδοντος τῶν κυνοδόντων
      δοτική τῷ κυνόδοντῐ τοῖς κυνόδουσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν κυνόδοντᾰ τοὺς κυνόδοντᾰς
     κλητική ὦ! κυνόδους κυνόδοντες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κυνόδοντε
γεν-δοτ τοῖν  κυνοδόντοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κυνόδους' όπως «κυνόδους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυνόδους < (κύων) κυν- + -όδους ( ὀδούς)

Ουσιαστικό

κυνόδους, -οντος αρσενικό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.