κρᾶτα

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		ενικός		πληθυντικός		πληθυντικός
	αρσενικό		ουδέτερο		αρσενικό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	κράς (& ἡ κράς)	τὸ	κρᾶτα	οἱ	—	τὰ	κρᾶτα & κρᾱ́ᾰτᾰ
γενική	τοῦ	κρᾱτός & κρᾱ́ᾰτος			τῶν	κρᾱ́των
δοτική	τῷ	κρᾱτῐ́ & κρᾱ́ᾰτῐ			τοῖς	κρᾱσῐ́ν & κρᾱ́τεσφι
αιτιατική	τὸν	κρᾶτᾰ & κρᾱ́ᾰτᾰ	τὸ	κρᾶτα	τοὺς	κρᾶτας
κλητική ὦ!		—				—
ονομ-αιτ-κλ	τὼ				—
γεν-δοτ	τοῖν				—
Τύποι, όπως στα κείμενα. Τα θέματα κραατ-, στον Όμηρο.
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'ανώμαλα' όπως «ανώμαλα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κρᾶτα ουδέτερο

μορφή ουδέτερου για το αρσενικό κράς, ποιητικός τύποος του θηλυκού κάρα

κρᾶτα αρσενικό

κρᾶτα, κράς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.