κροκόδιλος

κροκόδιλος < *κροκο- (κρόκη, χαλίκι ή βότσαλο -όπως μοιάζει το φολιδωτό δέρμα του ερπετού-) + δρῖλος (σκουλήκι ή είδος σαύρας) με ανομοίωση του δεύτερου ⟨ρ⟩. Για το πρώτο συνθετικό, και η υπόθεση σύνδεσης με κέρκος (ουρά). Το δεύτερο συνθετικό, άγνωστης ετυμολογίας [1]

ΔΦΑ : /kɾoˈko.ði.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κρο‐κό‐δι‐λος

κροκόδιλος αρσενικό

1. (ερπετό)
   1. ιωνικός όρος για τη σαύρα

      κροκόδιλοι τριπήχεες χερσαῖοι

      άλλες μορφές: κροκύδιλος, κρεκύδειλος

   2. (ειδικότερα) κροκόδειλος, ιδίως του Νείλου ή της Ινδίας

      άλλες μορφές: κροκόδειλος (Ηρόδοτος, και ελληνιστική γραφή), κορκόδιλος, κορκότιλος (όψιμη ελληνιστική), κορκόδριλλος

κροκόδιλος (αρχαία ελληνικά)

⇘ νέα ελληνικά: κροκόδειλος

↷ λατινικά: crocodilus

↷ αγγλικά: crocodile

↷ γερμανικά: Krokodil

• κροκόδιλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κροκόδιλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.