κενοτάφιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ κενοτάφιον τὰ κενοτάφιᾰ
      γενική τοῦ κενοταφίου τῶν κενοταφίων
      δοτική τῷ κενοταφίῳ τοῖς κενοταφίοις
    αιτιατική τὸ κενοτάφιον τὰ κενοτάφιᾰ
     κλητική ὦ! κενοτάφιον κενοτάφιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κενοταφίω
γεν-δοτ τοῖν  κενοταφίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κενοτάφιον < κενο- + τάφ(ος) + -ιον

Ουσιαστικό

κενοτάφιον, -ου αρσενικό

Συγγενικά
  • κενοταφέω

→ και δείτε τις λέξεις κενός και τάφος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.