κατολίσθησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατολίσθησῐς	αἱ	κατολισθήσεις
γενική	τῆς	κατολισθήσεως	τῶν	κατολισθήσεων
δοτική	τῇ	κατολισθήσει	ταῖς	κατολισθήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατολίσθησῐν	τὰς	κατολισθήσεις
κλητική ὦ!		κατολίσθησῐ		κατολισθήσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κατολισθήσει
γεν-δοτ	τοῖν		κατολισθησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κατολίσθησις (ελληνιστική κοινή) < κατολισθαίνω / αρχαία ελληνική κατολισθάνω), κατ-ολισθη- + -σις

κατολίσθησις, -εως θηλυκό

κατολίσθησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.