κατάνευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κατάνευσῐς αἱ κατανεύσεις
      γενική τῆς κατανεύσεως τῶν κατανεύσεων
      δοτική τῇ κατανεύσει ταῖς κατανεύσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κατάνευσῐν τὰς κατανεύσεις
     κλητική ὦ! κατάνευσῐ κατανεύσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κατανεύσει
γεν-δοτ τοῖν  κατανευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάνευσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κατανεύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

κατάνευσις, -εως θηλυκό

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.