κανθαρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κανθαρίς αἱ κανθαρίδες
      γενική τῆς κανθαρίδος τῶν κανθαρίδων
      δοτική τῇ κανθαρίδῐ ταῖς κανθαρίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κανθαρίδᾰ τὰς κανθαρίδᾰς
     κλητική ὦ! κανθαρίς* κανθαρίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κανθαρίδε
γεν-δοτ τοῖν  κανθαρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κανθαρίς < κάνθαρ(ος) + -ίς
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: κανθαρίδα

Ουσιαστικό

κανθαρίς θηλυκό

Συγγενικά
  • κανθάριον

→ και δείτε τη λέξη κάνθαρος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.