καθίημι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

καθίημι < κατά + ἵημι

Ρήμα

καθίημι (παθητική φωνή: καθίεμαι)

  1. ρίχνω κάτι με φορά προς τα κάτω
  2. κατεβάζω
  3. κατεβαίνω
  4. φθάνω
  5. χτυπώ

Κλίση
    Κλίση
Ενεργητικός Ενεστώτας
προσωπικές
εγκλίσεις		 οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική
ἐγώ
καθίημι
καθιῶ
καθιείην
-
σύ
καθίης (& καθιεῖς)
καθιῇς
καθιείης
καθίει
οὗτος
καθίησι
καθιῇ
καθιείη
καθιέτω
ἡμεῖς
καθίεμεν
καθιῶμεν
καθιείημεν/καθιεῖμεν
-
ὑμεῖς
καθίετε
καθιῆτε
καθιείητε/καθιεῖτε
καθίετε
οὗτοι
καθιᾶσι(ν)
καθιῶσι(ν)
καθιείησαν/καθιεῖεν
καθιέντων / καθιέτωσαν
ονοματικοί
τύποι		 απαρέμφατο μετοχή
καθιέναι
καθιείς (γεν. καθιέντος)
καθιεῖσα
καθιέν
Ενεργητικός Παρατατικός
προσωπικές
εγκλίσεις		 οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική
ἐγώ
καθίην
-
-
-
σύ
καθίεις
-
-
-
οὖτος
καθίει
-
-
-
ἡμεῖς
καθίεμεν
-
-
-
ὑμεῖς
καθίετε
-
-
-
οὗτοι
καθίεσαν
-
-
-
Ενεργητικός Μέλλοντας
προσωπικές
εγκλίσεις		 οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική
ἐγώ
καθήσω
-
καθήσοιμι
-
σύ
καθήσεις
-
καθήσοις
-
οὗτος
καθήσει
-
καθήσοι
-
ἡμεῖς
καθήσομεν
-
καθήσοιμεν
-
ὑμεῖς
καθήσετε
-
καθήσοιτε
-
οὗτοι
καθήσουσι(ν)
-
καθήσοιεν
-
ονοματικοί
τύποι		 απαρέμφατο μετοχή
καθήσειν
καθήσων
καθήσουσα
καθῆσον
Ενεργητικός Αόριστος α'
προσωπικές
εγκλίσεις		 οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική
ἐγώ
καθῆκα
καθήκω
καθήκαιμι
-
σύ
καθῆκας
καθήκῃς
καθήκαις / καθήκειας
καθῆκον
οὗτος
καθῆκε
καθήκῃ
καθήκαι / καθήκειεν
καθηκάτω
ἡμεῖς
καθήκαμεν
καθήκωμεν
καθήκαιμεν
-
ὑμεῖς
καθήκατε
καθήκητε
καθήκαιτε
καθήκατε
οὗτοι
καθῆκαν
καθήκωσι(ν)
καθήκαιεν / καθήκειαν
καθηκάντων / καθηκάτωσαν
ονοματικοί
τύποι		 απαρέμφατο μετοχή
καθῆκαι
καθήκας
καθήκασα
καθῆκαν
Ενεργητικός Παρακείμενος
προσωπικές
εγκλίσεις		 οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική
ἐγώ
καθεῖκα
καθείκω / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ὦ
καθείκοιμι / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός εἴην
-
σύ
καθεῖκας
καθείκῃς / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ᾖς
καθείκοις / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός εἴης
καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ἴσθι
οὗτος
καθεῖκε
καθείκῃ / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ᾖ
καθείκοι / καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός εἴη
καθεικώς, καθεικυῖα, καθεικός ἔστω
ἡμεῖς
καθείκαμεν
καθείκωμεν / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ὦμεν
καθείκοιμεν / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα εἴημεν/εἶμεν
-
ὑμεῖς
καθείκατε
καθείκητε / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ἦτε
καθείκοιτε / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα εἴητε/εἶτε
καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ἔστε
οὗτοι
καθείκασι(ν)
καθείκωσι(ν) / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ὦσι(ν)
καθείκοιεν / καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα εἴησαν/εἶεν
καθεικότες, καθεικυῖαι, καθεικότα ἔστων
ονοματικοί
τύποι		 απαρέμφατο μετοχή
καθεικέναι
καθεικώς
καθεικυῖα
καθεικός
Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
προσωπικές
εγκλίσεις		 οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική
ἐγώ
καθείκειν
-
-
-
σύ
καθείκεις
-
-
-
οὖτος
καθείκει
-
-
-
ἡμεῖς
καθείκεμεν
-
-
-
ὑμεῖς
καθείκετε
-
-
-
οὗτοι
καθείκεσαν
-
-
-
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.