θήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

θήρ < (κληρονομημένο) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵʰwer-. Συγγενές με το λατινικό fera.

Ουσιαστικό

θήρ αρσενικό (αιολικός τύπος φήρ και θεσσαλικός φείρ)

(ζωολογία) άγριο ζώο και ειδικότερα σαρκοβόρο. Συνήθως εννοείτο το λεοντάρι, όπως της Νεμέας αλλά και ο Ερυμάνθιος κάπρος και ο Κέρβερος.

Συγγενικά

-θήρας Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -θήρας στο Βικιλεξικό

ἀθήρατος
ἀθήρευτος
αἰγοθηρικός
ἀποθηρευτής
ἀρτίθηρος
δυσθήρατος
δυσθήρευτος
ἐκθηρεύω
ἔνθηρος
θηρίον & συγγενικά
θήρα
θηριόομαι-θηριοῦμαι
θηρίωσις
θηρίωμα

Πηγές

θήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
θήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.