εστέτ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εστέτ < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική esthète < esthétique < υστερολατινική aesthetica < αρχαία ελληνική αἰσθητικός[1][2]

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈstet/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐στέτ

Ουσιαστικό

εστέτ αρσενικό ή θηλυκό άκλιτο

που καταλαβαίνει και απολαμβάνει την ομορφιά στις τέχνες ή στη φύση με εκλεκτικό ή εξεζητημένο τρόπο και αδιαφορεί για πρακτικά ζητήματα
≈ συνώνυμα: αισθητής[3]

Συγγενικά

→ δείτε τις λέξεις αισθάνομαι, αισθητής και αισθητισμός

Μεταφράσεις

εστέτ

αγγλικά : aesthete ^(en)
γαλλικά : esthète ^(fr)

Αναφορές

εστέτ - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.